Mr.Nuffnang sayer!!

SweeTy..

Monday, December 30, 2013

My mom's Best December Giveaway


I am really agree that my mom know the best for me..
How I know?
Through my heart too..
^_^

Want that to your mom?
Click the banner...
Good Luck ..



♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

HS giveaway

Ting tong...
Dum..Dum..Dum...
Kring..kring..kring..
Sape nak dress free?

Tau x dress tu cmne?
Pi tengok sendiri laa...

Cepat korang.....

~Good Luck~



♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

Thursday, December 26, 2013

Pertemuan kami yang pertama...

Satu petang di kala bermesej-mesej dengan temanku ini..
Tetibe..
" Mimie, jom kite jumpe nak?"
" Nak datang sini ke?"
Hati mula menyanyi lagu "Percayalah.."
"Nak balik kampung Rabu ni.. On the way tu boleh la jumpe kejap.."

Aku?
Apa lagi..
Dan-dan la setuju..
Sebenarnya memang kitorang tak pernah jumpa even dah kenal since 2011..

So?

25 December 2013..

Pepagi lagi aku dah keluar nak jumpe temanku ini..
Destinasi yang dijanjikan adalah pusat niaga Paka..
Korang kenal ke?
Alaaa... takkan tak kenal kot..
Paka tu ala-ala Milan la..
Hehehe!!

Camne nak kenal ye?
Ala-ala blind date yang kena cari ikut kaler baju ke?
Buatnya ramai pakai baju kaler gitu, camne plak?
Up cket la kakak...
Cari plat kereta sudah!!

Pergi-pergi je terus nampak uollsss..
Nak berlakon malu-malu ayam ke tak ye?
Tak de maknanya..
Turun je kereta terus..
" Lor.. Mimie ni kecik je ye.."
Nak je aku cakap macam ni..
" Apa lagi.. Belanje la breakfast I pagi ni.. Baru la tinggi sikit.."
Tapi.. kang terkejut plak die tengok perangai aku karang..
Terpaksa la control ayu dulu...
Hehehe!!

Even first time jumpe face to face, gaya macam dah kenal lama je..
Siyes sonok..
Sampaikan lupe nak ambik gambar bersama..
So, sorry la korang..
Tak de la gambar nak tunjuk kat korang..
Siap kitorang plan nanti nak jumpe lagi..

Tetibe je rase nak nyanyi lagu " yang teristimewa" plak..
Sebab die memang die teman istimewa..
Aku kenal die melalui blog..
 Die blogger jugak..
Tapi tak pernah die letak gambar die kat blog..
Tang tu memang kontra benor la dengan aku yang tak habis-habis tayang muke sendiri ni..
Hehehe!!
Boleh kate selame ni aku berkomunikasi dengan orang yang aku tak tahu pun camne fizikalnya..

Hensem ke?
Korang ni...
Ingat aku ni ape?
Dia tu girl laaa....
Aku kenal die as Shekechik a.k.a Niq..
A nice girl..
Younger than me..
The best part is..
Boyfriend Niq yang belanje breakfast kitorang..
Macam tau-tau je aku nak mintak belanje kan..
Tapi..
Nyesal plak tak makan...
Ngape la aku pi order minum jee..
Siyes rase nak guling-guling menyesal ni tau!!! 
Hehehe!!

To both of you..
Thanks taw!!
Datang la lagi sini..
Leh lepak lame-lame nanti..
Pastu leh belanje I lagi...
Hahaha!!
Kawen cepat-cepat..
Nanti I belanje replika rumah sebijik...
Mesti korang nangis terharu kan?

Pssttttt...nyesal plak tak conteng sikit kat jalan as tanda tempat pertemuan kita yang pertama kan?
Ok..jumpe lagi...
^_^










♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

Tuesday, December 24, 2013

Mission in progress (Part 2)

Assalamualaikum…
Mari..mari..mari..
Aku nak sambung stori pasal misi aku hari tu…
Tak ingat dah?
Ala...

Dah hampir 12 malam, korang agak-agak camne keadaan aku?
Ngantuk la boss..
Nak letak bag kat stowage atas tu pun tak dapat..
Beberapa kali aku try tapi tak lepas jugak…
Blah la lu Mimie..
Kalu ngaku tak sampai je kan senang..
Hehehe!!
Takkan la nak panjat kerusi ni plak..
Mintak pramugari cantik tu la tolong jap lagi..
Sementare tu, letak je dulu kt seat sebelah aku ni..
Tetibe, tercegat di sebelahku satu lembaga tinggi..
Alamak!!!
Tempat die ni la plak..
Mat saleh uollss..
You nak duduk sangat kan?
Hah..tolong la letakkan my bag ni kat stowage tu..
Kot ye pun ngantuk, jgn lupe adab orang berbudi plak..
“ Thank you..”

Dengan seat yang  macam leh muat dua orang saiz aku, terus aku duk sopan-sopan..
Kena la tunjuk adab sopan melayu depan mat saleh ni kan?kan?
Dan…
Dengan rasminya aku umumkan misi nak dapatkan bf pilot ensem tu aku tukar ke misi membuat taik mata..
Balik Terengganu nnt la aku jalankan misi yang ala-ala tiga suku aku tu..
Hehehe!!!
Tapi…
Bila sume dah masuk, baru aku perasan aku sorang je perempuan kat situ..
Ada 16 seat je sume sekali and seat tu diletakkan berpasangan..2-2 laa..
Selalu kat economy class 3-3..
Patutlah sume yang menapak masuk tadi sume pandang aku…
Ingatkan pandang aku sebab aku ni merupa Dato’ Siti bila malam…
Hehehe!!
Dah pandang-pandang, aku kasi sedekah la sikit..
Bukan kena bayar pun setakat nak sedekah senyuman tu..
Korang nampak tak betapa tidak sombongnya aku ni?
Hehehe!!

Dah la ditutup plak dengan langsir antara economy and business..

Akak cantek!!!
Tolong la akak..
Tak boleh ke bukak langsir tu?
Saya tak mau  kena tangkap kering dalam ni…
Mimie…
Ko memang nak kena penampar laju-laju ke?
Hihihi!!
Tetibe aku rase sangat kerdil bila berada di kalangan yang tinggi-tinggi ni..
Yang lain sume bukan bangsa aku…
Pastu sumenye ala-ala sebaya abah aku je except mat saleh sebelah aku ni..
So, berbaloi la aku cancelkan misi aku tu..

Tetibe, pramugari tu datang kasi aku tuala panas plak..
Nak watpe plak tuala panas ni…
Bermula la episode kejakunan aku..
Pusing kiri, nampak gelap di luar tingkap..
Pusing kanan..
Owh… sume duk lap muke pakai tuala panas tu..
Aku pun lap je la tangan aku tu..
Kang tak guna kan kecik ati plak..
Then..
Tak sempat terbang pun lagi, terus datang pramugari tu tanye nak air apa..
Aku tengok dalam dulang die ade air guava and apple je..
“Orange juice..”
Nampak tak aku punye perangai nak nyusahkan akak tu gi ambik air lain plak untuk aku?
Hehehe!!

Dah dapat air sorang satu, dah buckle up sume..
Part yang paling aku suke tiap kali naik flight pun tiba..
Dengar enjin ditarik kuat-kuat and sedia untuk berlepas..
Zoommmmmmmmm……………………….

Tup-tup datang lagi pramugari tadi..
Lor.. tanye nak makan ape plak dah..
Alahai.. pukul 12 malam lebih-lebih pun nak makan jugak ke…
Tapi org kate rezeki jangan ditolak..
Bila lagi nak merase makanan kat business class ni..
Selalu dapat makan kacang dengan air je segelas kat economy..

Ngantuk punye pasal, aku leh tertido plak sementare akak tu ambikkan makanan aku tu..
Sedar-sedar je akak tu dah kat hujung seat tu nak letakkan makanan aku tu..
Mimie…
Akak la sangat.. steward tu.. Ko rabun dekat plak ke sekarang?
Dalam duk teruja steward nak letak makanan, boleh plak aku tak tahu mana tray nk letak makanan tu…
Takkan bawah seat plak..
Selalu ade je depan mata kalu kat economy..
Apa lagi..
Ambik peluang la nak tanya steward tu kan..
“ In your armrest. Pull it first”
Amek ko… Jakun sangat!!!
Hahaha..

Mushroom pie + cheese cake + guava..

Dah macam makan kat hotel bagai plak aku rase..
Mane taknya..
Dah siap sudu + garfu+ pisau + kain nak sangkut kat leher lagi..
Nampak sangat  orang yang naik business ni suke makan tumpah-tumpah…
Hahahaha!!

Mimie..
Dorang nak jaga baju dorang..
Tengok brand sudah…
Baju ko sorang je yang murah kat dalam tu..
Lor..
Gitu ke?
Kalu tau gitu, aku pakai  jaket yang bulu-bulu kat leher tu tadi..
Baru nampak ala-ala Che Ta…
Hahahaha!!

Burk….
Kenyang uollsss…
Tup-tup..
“ Kita akan mendarat ke KLIA sebentar saja lagi”..
Fuyoo…
Lajunya..
Mat rempit ke ape ni?
Tak sampai 50 minit dah sampai ni…
Mentang-mentang incik JPJ tak de nak saman-saman uolls kat atas ni kan….

Ni saat paling aku sentiasa lebih bersedia tetiap kali aku naik belon gemuk ni..
Gegaran tetiap kali touch down tu berbeza…
Tapi kali ni..
I salute U la abang pilot..
Langsung tak terasa…

Masuk-masuk kereta je, tak berenti mulut aku duk bercerite kat adik aku yang ambik aku tu..

 “ Angah, memang smooth gler la landing tadi. Tak rase langsung bergegar..”
“Kak duduk kat business memang la tak terase.. Bukan dekat pun dengan tayar tu.. Dekat economy baru terasa..”
Pastu..
“ Tapi tadi rase sakit kepale ckit la. Sampai berdengung-dengung telinga ni. Rase sama macam naik time gi Vietnam ari tu.. Tapi kak bernafas macam Angah ajar tu la..”
“ Pilot tu gerak laju sangat la tu dari tempat tinggi ke tempat rendah..”

Confirm dalam ati adik aku dah macam..
“Eh.. kakak aku ni tak pernah belajar ke ape.. Takkan tu pun tak tahu..”
“ Bro.. Kalu terer fizik, lama dah kak apply jadi engineer MAS jugak..”
Hehehe!!

Pastu..
Sibuk plak duk bercerite layanan dalam business class tu..
Yang ni confirm adik aku rase macam..
“ Kesian plak kakak aku ni.. Jakun giler rupanya..”
Hehehe!!
 
Tu baru dengan Angah..
Bila jumpe plak adik aku lagi sorang, Muin, sekali lagi mulut aku sibuk bercerite..
Sambil gelak-gelak Muin boleh cakap macam ni…
“ Memang gitu la.. orang naik ari tu pun gitu gak..Last-last, orang kate je orang poser.. Terus pramugari tu tak tanye dah nak apa-apa lagi..”
Podaahhh..alasan memang tadika punye tahap la tu.. Rugi giler la lu ni bro..
Pastu ade hati nak pi German sorang-sorang..
Siyes nak gelak guling-guling dengar..
Hahahaha!!

Patut la Muin ni ngadu kat ma yang die rimas naik business class…
Pastu siap request pasni nak naik economy aje..
Memang untung sesangat kan MAS amek budak cam die ni keje..
Hihihi!!

Ok..
Misi pasti aku teruskan nanti!!
Keep waiting ya uollsss…

Jumpe lagi..

p/s: mood rajin tulis panjang-panjang sudah datang sebab terpaksa..

♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

Thursday, December 19, 2013

Misi bermula... (Part 1)

Assalamualaikum….
After a few days melarikan diri, aku kembali..
Tapi…
Kenapa ye ko larikan diri Mimie?
Sebenarnye, ramai yang tanye ngape aku ke KL lepas dari majlis ini.. 
Jawapan aku yang paling poyos adalah…
“ Nak cari bf pilot ensem..”
Mimie...
Kasi reason yang logik sikit boleh tak?
Helloooo…
Jodoh tu sume kan kerja Allah..
Mana tahu tetibe jodoh aku memang dengan pilot..
Hahahaha!!
Dah tu..
Berjaya ke misi ko tu Mimie?
Hihihi!!

Malam tu, bergegas la aku ke airport Sultan Mahmud dengan semangat berkobar-kobar ni…
Ikut jadual flight tu pukul 9 malam..
Ni bukan flight persendirian berhad nak tunggu aku kalu aku lambat..
Haruslah kena pi awal-awal…
Yang jadi mangsa kena antar aku, harus la...

Fiena and Tihah..

 Kat situ ade dua kaunter MAS..
Satu economy class and another one is for Business class..
Aku pun masuk la yang Business class…


Terus akak yang jaga kaunter MAS tu tanye aku..
“ Economy ke?”
“ Erm,bukan.. Business”
Terus disemaknya nama aku seperti yang tertera pada kad pengenalan aku tu..
“ Betul la, business..status stand by.. Tapi sekarang ni flight delay and dijangka sampai pukul 10.50.. Check in karang sikit la”
“Ok”

Tapi..
Akak..
Ingat saya tak mampu ke nak naik business ni?
Saya tahu la tiket yang business class ni mahal..
Untuk malam ni ada yang harga seribu lebih lagi...
 Apa akak ingat orang yang pakai coat, tuxedo, blazer je ke leh naik business?
Mentang-mentang la saya ni kecik, pakai main entam je ni tak sesuai la naik business ni ey?
Takdenya sesuke ati saya je nak beratur kat business tu..
Bukannya saya ni tak leh membaca...

Simple aje...

Korang agak-agak akak tu sentap tak dengan aku?
Memang tak langsung..
Pasal tu aku cakap dalam ati je..
Korang ingat aku ni teruk sangat ke?
Aku pun paham la akak tu punye tugas memang gitu..
So, aku jawab leklok and senyum je..
^_^

 Tapi sebenarnya kan…
Memang aku tak mampu pun..
Korang ingat duit aku beribu riban ke sampai sanggup nak bayar harga tiket business ni?
Tak de maknanya laa..

Sebenarnye, aku kategori kakak beruntung since one of my brother keje dengan MAS..

Yoooo..
Mekaseh la ye Angah...

So, aku boleh dapatkan harga tiket tu dengan sangat murah..
Ingat senang ke nak naik flight yang tambang lagi murah dari tambang bas?
Sebab tu aku sangat menyokong usaha adik aku belajar rajin-rajin dulu..
Korang nampak tak agenda tersembunyi aku tu?
Hahahahha!!
Sekarang mari doakan dan menyokong Muin plak yang dalam usaha menjadi engineer MAS..

Chaiyok!! Chaiyok!!

Muin boleh punye..
Otak smart...
Ensem plak tu..
Wahahaha!!
Ayat puji-pujian tu perlu untuk naikkan semangat untuk belajar lebih rajin..
Memang kakak yang cemerlang kan aku ni?

Eh..jangan la suruh adik aku belikan tiket untuk korang plak..
Adik aku bukan keje kat kaunter tiket tu..
Lagi satu, korang bukan adik beradik dengan aku kan?
Sebab yang dapat murah ni family aje..
Hehehe!!

Bila aku cakap nak ke KL, adik aku pun belikan tiket..
Tapi memandangkan rakyat Malaysia ni sangat berkemampuan tinggi +  cuaca baru-baru ni yang asik hujan + banjir (airport Kuantan tutup), tiket untuk economy class hampir penuh ditempah..
So, adik aku belikan tiket business class..
Kononnya tak ramai sangat la amek business class ni..
Percaturan kena bijak la uollsss...
Kalu amek economy, sah-sah tido kat airport la aku malam tu...
Cuma aku terpaksa berada dalam status standby..
Means, kalu flight dah penuh, aku terpaksa tunggu next flight..

Tetibe..
" Jom kite kuar gi makan-makan dulu laa.. Lambat lagi kan boleh check in..."
Korang agak-agak sendiri je la sape yang usulkan idea ni kalu masuk bab makan...
Lor..bukan tadi before gerak ke airport, dah separuh nasi kenduri yang mak Farah tapaukan  ko makan ke Mimie?
Ello.. tengok tangki la babe…

Bila pi airport lagi sekali nak check in, akak tu mintak aku tunggu lagi..
Pasalnya “ over booked”..
Waaaaa….. takkan aku kena naik pagi esok punye flight plak…
So, sementara tunggu aku diberi boarding pass tu, kitorang pun mulalah melakukan aktiviti yang sangat best iaitu…

Pose tak sudah-sudah...




Tak payah tengok banyak-banyak laa ye korang..
Kan juling mata tengok pose kitorang plak...
Hehehe!!

Lagi 10 minit sebelum gate ditutup, aku try lagi sekali nasib untuk dapatkan boarding pass…
Then?

Horray!!!

Terus berguling-guling kat atas lantai tengah-tengah tu…
Sampai incik imigresen pun teruja tengok gaya aku tu..
Ala-ala buat muke tak kesah aku terus..
“ saya dah dapat boarding pass.. tadi saya stand by..” sambil senyum-senyum..
“ Owh..patut la lama tunggu”
Hihihi!!

Mana tak berguling wei…
Aku je yang tak check in lagi..
Tak mau nyusahkan Tihah and Fiena lama-lama lagi, aku pun suruh je dorang pulang..
Dah pukul 10.45 malam tu uolls…
Dengan pesanan..
“ Jaga molek my incik Puteh tu..Baik-baik yee.. Jumpe nanti..”..

Then, aku dapat stori dorang berdua ditahan oleh incik JPJ or incik Polis time tu..
Ade road block..
Siap mintak lessen lagi..
So, as aku janjikan dengan Fiena..

“ Incik, kawan saya bukan sesuke ati nak kuar malam. Jangan la nak berburuk sangka plak..
Dorang tu kawan yang baik.. Sanggup temankan saya.. Nak wat camne lagi..Dah flight saya delay..Takkan saya nak call incik plak suruh datang temankan saya pose + sembang-sembang...”

Sebenarnya, masuk je bilik menunggu tu, terus dapat announcement baru plak..
Flight delay lagi sampai pukul 11.50 malam…
Huhuhuhu!!

Akhirnya..
Lebih kurang pukul 12.00 malam, masuk la aku ke dalam perut Boeing 737.. 
Bagaimana dengan misiku tu?
Hahahahaha!!
Tunggu la aku rase nak stori nanti...
Jeng..jeng...


♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

Friday, December 13, 2013

Aku terima nikahnya Farah & Nazri (Part 2)

Assalamualaikum…
Nampak tajuk kat atas tu?
Bagus..bagus…
Sebenarnya aku ingat nak sambung part 2 tahun depan dah..
Tapi dan-dan plak  Pak cik Pengantin  a.k.a Nazri cakap kat aku jangan tido malam ni selagi tak siapkan part 2..
Farah yang kat sebelah tu mesti tengah gelak-gelak kan sebab dah ade geng kamcing nak berkomplot tu..
Alaaa… admit je la korang suka dapat masuk kat my blog yang cun like me ni..
Kan? Kan?
Hehehe!!
Ok… Back to my story…

6 Dec 2013..

9.00 pagi lagi aku and Fiena dah terpacak depan rumah Farah..
Sebenarnya kan..
Bila aku tahu je Farah nak kawen , dengan selambernya aku boleh plak offer diri nak buatkan satu guest book utk Farah ni..
Pastu berminggu wei aku memerah otak tak tahu camne nak deco guest book tu..
Baru aku sedar aku tak kreatif orangnya…huhuhu!!
Tu la ko..
Sape suruh poyo sangat berlagak kreatif tu?
Kekadang bila datang angin nak buat guestbook tu, pukul 2 pagi pun aku tercongok dengan kertas bagai sume tu..
Amek ko!!
Pagi-pagi datang ni nak hantar guest book tu laa…

Ni signboard...

Ni la guest book tu..
Anggap je la cantik ey..

Ni la kedua-duanya...

First page aku dah tampal pantun bagai..
Hehehe!!

Next is my family's pic..
Sangat suke ati dapat tempek gambar ni..
Ucapan?
Ma aku yang tulis time dorang datang majlis Farah..

Sakan benor teacher Marlini menulis on behalf of us...

Hasilnya selepas ditulis oleh Mar..
Korang.. 
ni la gambar korang yang paling cun aku cilok kat " Muka Buku"..
Hehehe!!

 Plak tu aku dah janji dengan Farah, Kak Ngah and Abang Farah nak datang awal..
Kononnya nak tolong masak..
Mau ceri- beri kot sume orang kalu aku yang masak..

Tak bagi salam ape, terus kitorang redah je masuk rumah Farah tu..
Kan aku dah cakap rumah Farah tu dah macam rumah aku..
Tu yang lupe nak bagi salam tu..
Hehehe!!
Sekali masuk, Farah plak tak siap lagi..
Sementara tunggu Farah siap main air, kitorang pun ape lagi..
Terus berlagak ala-ala diva laa..



Amek ko..
Banyak lagi sebenarnya ni..

Tapi..
Bukan aku sorang-sorang tau..
Fiena join sekali..
Psstt.... Fiena yang ajak kitorang amek gambar ni tau..

Jap..
Tetibe konpius ni..
 Farah sewa pelamin ni untuk kitorang ke untuk dia and Nazri ey…
Hehehe!!

Ok.. Pengantin dah siap..

Dah Farah setel sume, tetibe Kak Ngah sound sebab die langsung tak mekap…
Sori la Farah..
Tak dapat den nak nolong..
Bukan tak mau tolong, tapi takut terambik water colour plak wat jadi blusher nanti..

Nasib baik ada Fiena yang tolong..
Dalam kul 12 jugak baru kitorang balik rumah Fiena..
Tu pun lepas dah kenyang makan…
Bukan kitorang yang mintak tau..
Tapi mak Farah yang suruh makan..
Hihihi!!

Lepas solat Zohor, aku and the geng yang masih single and sorang yang pura-pura single ni berkumpul depan rumah Fiena..
Terus merempit pi rumah Farah..
Bukan sebab nak tengok pengantin sebenarnya yang laju-laju sangat tu..
Tapi sebab nak makan nasi free laa..
Aku paham sangat dah kengkawan aku ni..Hehehe!!
Kalu boleh nak mintak bungkus tu..
Tapi kan mak Farah cam tahu-tahu je..
Kitorang sume dapat nasi..
Take away ok!!

Mimie..
3 kali ko pi rumah Farah..
3 kali ko pakai baju berbeza..
3 kali jugak ko makan ye..
Adoi... Padan la tembam..
Whatever la uollss...
Yang penting...
Mekaseh banyak-banyak mak..
Kasi tapau itu nasi..

Aku plak amik peluang nak minum air sirap..
Aku suka benor air sirap time kenduri..
Rase die sedap sikit..
Sebenarnya, time kenduri je aku minum air sirap..
Kat rumah asik minum air orange jee…
Tetibe..
“Cepat-cepat… Nazri dah sampai..”


Fuyoo... Dah macam raja tu..

Yelaa..yelaa...
Permaisuri dah sambut tu..


Bawah bumbung pun nak berpayung jugak ey...
Hihihi!!

Yang kitorang ni plak...
Terus main sedut je nasi dlm pinggan cepat-cepat..
Gelojoh memang tak yah cakap laa..
Kalah wei itik yang duk menyudu tu...
Kononnya..
 Nak pi amek port terbaik nak tengok pengantin..

Memang A+ la port korang..

Bincang dulu nanti nak pose camne..
Si comey pun join jugak tu...

Aku pun tak paham ngape kite kena pose camni...

Eh..
Korang basuh tangan tak ni?
Aku lupe laa...

Sebenarnya, ramai yang macam tak percaya bila tengok Farah kawen dengan Nazri..
Meh sini aku tampar korang laju-laju..
Mesti terus percaya kan..
Hehehe!!

Dah duk rapat-rapat ni, korang percaya la ye..

~Rabbit in the house~

~Memang sangat "Kami"~

Kitorang nak amek berkat je..

Macam comey je...

Teka la sape yang paling suka pose kat sini..
Hehehe!!

Beginilah kami akhirnya...

Ni la Kak Ngah..
Sama cun cam aku kan? kan?
Sori Kak Ngah..hehehe!!

I am gorgeous...

Farah,
Selamat mendapat title baru..
Moga jadi isteri yang terbaik..
I am still here if U need me..
Jangan nak berkomplot yang bukan-bukan sangat dengan Nazri..
Pening saya nak jawab nanti..
Hahaha!!

And


Fewitttt..siyes sopan..

Nazri..
Kamu sudah mengambil Farah dariku..
Even kawan baik tetap kawan baik, tapi suami tetap akan menjadi keutamaan kan?
So..
Jaga Farah elok-elok..
I am happy when she is happy..
Like my ma pesan..
Nanti datang to my rumah ye..
My ma nak kenal dengan suami Farah plak..
Siap sedia nak kena soal siasat dengan my ma ni..
Hahaha!!

To both of U...




~Kita kawan sampai bila-bila~

Dan aku?

Ingin aku pergi..
Membawa diri..
Tapi ke mana arah...

Dan malam itu jugak aku terus ke..

Kuala Lumpur.. 
Aku datang...

p/s: jgn lpe tiket ke Langkawi utk 2 orang ye...hahaha
Mintak ampun bebanyak pengantin...
^_-

♥ Thanks For Reading ♥

javascript:void(0)

Mr. Nuff

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...